Πάνε περισσότερο από δύο μήνες από την στρατιωτική επίθεση των οργανώσεων της Παλαιστινιακής Αντίστασης στα κατεχόμενα απ’ το Ισραήλ εδάφη και την μετέπειτα έναρξη της ισραηλινής επίθεσης στην λωρίδα της Γάζας. Μέχρι τώρα μετράμε πάνω από 20.000 νεκρούς Παλαιστίνιους, εκ των οποίων πάνω απ’ τα μισά είναι παιδιά. Το Ισραήλ έχει βομβαρδίσει νοσοκομεία, σχολεία, προσφυγικούς καταυλισμούς, μέχρι και ανθρώπους την ώρα που εγκατέλειπαν την πατρίδα τους με λίγα πράγματα στην πλάτη, και όλα αυτά με την ανοχή και την στήριξη του δυτικού κόσμου. Εμείς απ’ την μεριά μας, δεν μπορούμε να κάνουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα, να συνεχίζουμε τις ζωές μας και να ασχολούμαστε μόνο με τα “δικά μας” ζητήματα αγνοώντας τις εκεί εξελίξεις, πόσο μάλλον όταν το ελληνικό κράτος συμμετέχει με τον τρόπο του στον πόλεμο στην περιοχή, και γι’ αυτό καταρχήν γράφουμε και αυτό το κείμενο.
Η κατάσταση για τους Παλαιστίνιους είναι εδώ και δεκαετίες ανυπόφορη, με σιωνιστές να έρχονται από την άλλη άκρη του πλανήτη και να τους εκδιώκουν απ’ τα σπίτια που μεγάλωσαν, με πλήρη αποκλεισμό της Γάζας από θάλασσα, στεριά και αέρα, με την ισραηλινή αστυνομία να επιτίθεται ακόμη και σε ανθρώπους που κρατούν τα φέρετρα στις κηδείες, με τρομαχτικές ελλείψεις στα νοσοκομεία και έγκυες να γεννούν μες στα συντρίμμια, με τον ισραηλινό στρατό να φτιάχνει τραγούδια γιορτάζοντας την γενοκτονία και με τους εποίκους να ανεβάζουν βιντεάκια με πανηγυρισμούς για τις βόμβες που πέφτουν.
Εμείς απ’ την Ελλάδα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, και σαν άνθρωποι που προσπαθούμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην αδικία και στην καταπίεση, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε το δίκαιο του αγώνα των Παλαιστίνιων για την Γη και την Ελευθερία τους. Από ‘κει και πέρα, δεν μας πέφτει λόγος να τους πούμε εμείς ποιός είναι ο ιδανικός τρόπος για να αντισταθούν και ποιά μέσα να χρησιμοποιήσουν για την απελευθέρωσή τους -δεν μας ρώτησαν και ποτέ άλλωστε. Πόσο μάλλον όταν εδώ στην Ελλάδα, η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού αποδέχεται αδιαμαρτύρητα την υποταγή του στο Κεφάλαιο και το Κράτος, αδυνατώντας εδώ και πολλά χρόνια να παράξει κάποια ουσιαστική αντιστασιακή δυναμική. Υπεύθυνος για να επιλέξει πως θα αντισταθεί, είναι μόνο ο λαός της Παλαιστίνης και οι οργανώσεις του.
Το κύριο που μας αρμόζει να κάνουμε εμείς εδώ, πέρα από το να εκφράσουμε την στήριξή μας στον Παλαιστινιακό λαό και τον αγώνα του, είναι να ταχθούμε ενάντια στην συμμετοχή του ελληνικούς κράτους στην σφαγή των Παλαιστινίων. Πέρα από την πολιτική υποστήριξη που προσφέρει στο Ισραήλ, το ελληνικό κράτος παρέχει εδάφη και στρατιωτικές βάσεις για την φιλοξενία ή την ενδιάμεση στάση νατοικών στρατιωτικών δυναμέων που έχουν προορισμό το Ισραήλ. Ακόμη, έχει στείλει στην περιοχή στρατιωτικό υλικό αλλά και ελληνικά πλοία ως μέρος της ευρύτερης νατοικής δύναμης που “επιτηρεί” την κατάσταση. Η Ιστορία δεν θα μας συγχωρέσει την σιωπή και την συνενοχή στην μαζική σφαγή και τον πλήρη εκτοπισμό των Παλαιστίνιων από τον τόπο τους. Είμαστε πάντοτε με εκείνους που πολεμούν την καταπίεση και την αδικία, από όποιο μετερίζι κι αν το κάνουν.