Τα Εξάρχεια κουβαλούν ένα βαρύ ιστορικό φορτίο ως σημείο συνάντησης και ζύμωσης ατόμων που ανήκουν στον αναρχικό και ευρύτερα κινηματικό χώρο. Αυτό είναι κάτι που ανέκαθεν απασχολούσε και ενοχλούσε την εκάστοτε εξουσία και οι προσπάθειες που έχουν γίνει ανά τις δεκαετίες για να “καθαρίσουν” από τα “παραβατικά στοιχεία”, ό,τι δηλαδή απειλεί την κυριαρχία κράτους και κεφαλαίου, είναι πάμπολλες. Εκκενώσεις στεγαστικών και πολιτικών καταλήψεων, αστυνομικές επιχειρήσεις με μαζικούς ξυλοδαρμούς και συλλήψεις στους δρόμους της γειτονιάς, είναι μερικές από τις απαντήσεις που δίνει κατά καιρούς το κράτος στο διαρκές “πρόβλημα των Εξαρχείων”. Η ρητορική που χρησιμοποιεί η κυριαρχία περί “αβάτου”, έχει στόχο να πείσει την κοινωνία ότι είναι και αυτή στην πλευρά εκείνων που απειλούνται από ό,τι συμβαίνει στα Εξάρχεια, προσπαθώντας κατ’ αυτό τον τρόπο να δικαιολογήσει τις κατασταλτικές της πολεμικές πολιτικές.
Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή με τον εξευγενισμό και τη δήθεν ανάπλαση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συνέχεια της ιστορίας της πολεμικής αυτής πολιτικής. Στόχος είναι να νεκρωθεί οποιαδήποτε αντίσταση στην κυριαρχία και να παραδοθεί κάθε τομέας της ζωής μας στο βωμό του κέρδους. Στις συγκεκριμένες συγκυρίες διαρκούς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, φτωχοποίησης όλο και μεγαλύτερου μέρους του κοινωνικού σώματος και συνεχώς αναδυόμενων συνθηκών έκτακτης ανάγκης (πανδημία covid-19, πόλεμος στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, ακρίβεια) οποιαδήποτε αντίσταση ή έστω εναλλακτική αφήγηση βρίσκεται ξανά στο στόχαστρο. Τα έργα για την κατασκευή σταθμού μετρό στην πλατεία των Εξαρχείων, η ανάπλαση του λόφου Στρέφη, η αύξηση των ενοικίων, τα airbnb, και ταυτόχρονα η μόνιμη στρατοπέδευση διμοιριών μπάτσων και οι διαρκείς περιπολίες τους στους δρόμους της γειτονιάς, είναι όλα κομμάτια της ίδιας πολιτικής.
Σε αυτές τις πολεμικές συγκυρίες, δεν μπορούμε παρά να έχουμε απέναντι μας οποιονδήποτε εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση προς δικό του όφελος. Όποιος βλέπει την ανάπλαση ως ευκαιρία, όσο εναλλακτικό και αν είναι το προσωπείο με το οποίο την καλύπτει, βάζει και αυτός το λιθαράκι του για να πετύχουν τα σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Ένα σωρό χίπστερ μαγαζιά ξεπηδούν στους δρόμους των Εξαρχείων συμπληρώνοντας με τον τρόπο τους το κάδρο του εξευγενισμού. Οι πανάκριβες τιμές στα προϊόντα τους κάνουν ξεκάθαρο ότι δεν απευθύνονται με κανέναν τρόπο ούτε στους κατοίκους, ούτε σε εκείνους που βρίσκουν καταφύγιο στη γειτονιά, αλλά στους τουρίστες και στους πλούσιους περαστικούς που κάνουν τη βόλτα τους στο κέντρο της Αθήνας. Σε μία τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία, το να ανοίγουν μαγαζιά με σκοπό να πλουτίσουν τώρα που σύμφωνα με τα αφεντικά “έχουν ησυχάσει τα πράγματα”, είναι κάτι που συντελεί στο βίαιο ταξικό εκτοπισμό από τους χώρους μας. Όποιος μυρίστηκε χρήμα από τους τουρίστες που θα νοικιάζουν airbnb σε διαμερίσματα γύρω από τον σταθμό του μετρό και τον αναπλασμένο υπό φύλαξη λόφο Στρέφη, δεν έχει καμία θέση στα Εξάρχεια!
Οι ίδιοι ανερχόμενοι εναλλακτικοί επιχειρηματίες δε διστάζουν να δίνουν συνεντεύξεις σε καθεστωτικές εφημερίδες, σπεύδοντας να επιβεβαιώσουν ότι το σχέδιο πετυχαίνει, είναι πλεον ασφαλείς και μπορούν να επενδύσουν άφοβα! Οι αγώνες και οι αντιστάσεις της γειτονιάς ανήκουν στο παρελθόν και μπορεί όποιος θέλει να έρθει να απολαύσει ως προϊόν τα μουσειοποιημένα πλέον Εξάρχεια. Χέρι χέρι με τους μπάτσους, πασχίζουν ύπουλα να αλλάξουν τον εξεγερσιακό χαρακτήρα της γειτονιάς και να μας πείσουν ότι η ιστορία έχει τελειώσει και το μόνο που έχει σημασία είναι τα κέρδη και η πάση θυσία διαφύλαξη του υπάρχοντος.
Και φυσικά, το πιο ανησυχητικό είναι ποια είναι η στάση όλων αυτών των ανερχόμενων μαγαζιών; Στις επόμενες συγκρούσεις, με ποιού το μέρος θα στραφούν; Θα συνεχίσουν να αποτελούν καταφύγιο για τους κυνηγημένους από τους ένστολους δολοφόνους ή θα γίνουν οι επόμενοι καταδότες τους; Η στάση τους απέναντι σε άτομα που βρίσκουν παντού αποκλεισμούς και έχουν συνηθίσει να βρίσκουν ασφάλεια εδώ ποιά είναι; Θα τους χαλάσει τις λουσάτες βιτρίνες ο πλανόδιος μετανάστης, η άστεγη, το τοξικοεξαρτημένο; Πριν δοθεί κάποια απάντηση, δεν μπορούμε παρά να κοιτάμε επιφυλακτικά κάθε καινούργια μπίζνα που έρχεται να επιβεβαιώσει το κρατικό αφήγημα ότι “καθαρίζουν” τα Εξάρχεια.
Εμείς σε όλα αυτά απαντάμε ότι δεν πρόκειται να ησυχάσουμε ποτέ! Τα Εξάρχεια ήταν, είναι και θα παραμείνουν χώρος αντίστασης και αλληλεγγύης. Σε κάθε καινούργια επιχειρηματική ιδέα που έρχεται να προστατευτεί πίσω από λαμαρίνες και ένοπλους τραμπούκους, εμείς απαντάμε με τα όπλα μας. Βρίσκουμε καταφύγιο στα στέκια μας, στις καταλήψεις, στις δομές και τους αυτοοργανωμένους χώρους. Ζωντανεύουμε τις νεκρωμένες σχολές και τους δημόσιους χώρους με την παρουσία μας. Τολμάμε να ζήσουμε τις ζωές μας έξω από τις λογικές του κέρδους και του ελέγχου. Και όσο και αν προσπαθούν να μας κάνουν αόρατα υποκείμενα που δεν χωράνε πουθενά, εμείς θα είμαστε εδώ να φωνάζουμε ότι η ιστορία δεν τελειώνει ποτέ!